Wu ich derhaime wor

Maria Utz +

Gemeindebetreuerin von Gießhübel von 1985 - 1988

Ganz eim Osta vu Böhmen, wo`s Sudetenland o Schlesien granzt, dart is´s Odlergeberche, on dart bin ich derhaime, eim Staadtla vo Gießhiewel. Onser Hausborch wor die Huhe Mense. S Staadtla wor iewer 6 km lang, rechts on links o der Stroße stonda Hoislan, manche ach uf am Rande dua, oder ei am Seitagassla.
 


Blick auf die Hohe Mense


S Lawa bei ons wor härte, de Loite orm, s gob a poor Handwerker on Gosthoislan, on ei viela Hoislan horte ma a Wawerstuhl kloppan. Ei mancha Hoisan stond ach en Kuh eim Stolle, oder es meckerte en Zieche, uf der Naspe hockta a poor Hinner. Glei henderm Hause gehärta a poor Felder derzu, monchmol a su uf´m Puckel nuf, doß ma a Mest driewer nuf, on´s Getraide driewer ronder eim Puckelkorwe trän mußte. Ober mier worn zufriede, on´s wor schien. Mer worn em Herrgott treu, on ach onsem Volke.

A poor Biehmsche hot´s a ch eim Gießhiewel, se worn hauptsächlich Finanzer on später a poor Lehrer, wie se en biehmsche Schule ufgemacht hotta. Eim Grußa on Ganza hommer friedlich miteinander gelabt, ons gob ach Mischehen. Dann kunnts possiern, doß die zwee a Kauderwelsch retta, mier seeta Wosserpolaka derzu. De ale Herzichn zom Beispil wor a su an Biehmsche, die nie rechtich doitsch larnte. Frecht ma se em Rot, dann kunnt´s sein, doß se sähte:

"Ä, macha wie wella, kefa Bock, on braucha ne malka."
Zu hochdoitsch heißt dos:
"Mach wie Du willst, kauf einen Bock, dann brauchst Du nicht zu melken."

Asu worsch bei ons eim Odlergeberche!